Οικουμενική Σύνοδος

Οικουμενική Σύνοδος
Είναι το ανώτατο συλλογικό όργανο, που εκπροσωπεί το σύνολο της χριστιανικής Εκκλησίας. Συγκαλείται όταν προκύψει ένα σοβαρό δογματικό ή γενικότερα θρησκευτικό ζήτημα, το οποίο είναι δυνατό να αναστατώσει και να διχάσει την Εκκλησία και να δημιουργήσει πρόβλημα και στην πολιτεία. Ασκεί, παράλληλα, διοικητικά, δικαστικά και νομοθετικά καθήκοντα. Οι Ο. Σ. που αναγνωρίζονται από την Ανατ. Ορθόδοξη Εκκλησία είναι οι εξής: 1. A’, στη Νίκαια (325). Συγκλήθηκε για να καταδικάσει την αίρεση του Άρειου. Η Σύνοδος αυτή έχει συντάξει το Σύμβολο της Νίκαιας με βάση προγενέστερο βαφτιστικό σύμβολο. 2. B’, στην Κωνσταντινούπολη (381). Συγκλήθηκε κατά των Πνευματομάχων. Καταδικάστηκε η αίρεση του Μακεδόνιου και των οπαδών του, οι οποίοι αρνήθηκαν να δεχτούν το Σύμβολο της Νίκαιας, σε ό,τι αφορά το άρθρο περί του Αγίου Πνεύματος. 3. Γ’ στην Έφεσσο (431). Πήραν μέρος σε αυτήν 160 επίσκοποι. Καταδίκασε την αιρετική διδασκαλία του Νεστόριου, που τον αναθεμάτισε και τον καθαίρεσε. Η Σύνοδος αυτή κοινοποίησε και 8 κανόνες. 4. Δ’, στη Χαλκηδόνα (451). Αρχικά συγκλήθηκε στη Νίκαια, αλλά μετά μεταφέρθηκε στη Χαλκηδόνα. Σκοπός της ήταν να δώσει λύση στο ζήτημα που είχε προκύψει από τη διδασκαλία του μονοφυσιτισμού. Η Σύνοδος κοινοποίησε 30 κανόνες. Οι αποφάσεις της όμως δεν έγιναν δεκτές από τους οπαδούς του Νεστόριου και η προσπάθεια της Αυτοκρατορίας να τις επιβάλει οδήγησε στην απώλεια της Συρίας, Παλαιστίνης και Αιγύπτου. 5. E’, στην Κωνσταντινούπολη (553). Συγκλήθηκε για το ζήτημα των λεγόμενων Τριών Κεφαλαίων. Καταδίκασε τον Θεόδωρο Μοψουεστίας και τα συγγράμματα του, ορισμένα συγγράμματα κάποιου θεοδώρητου Κύρου, και την επιστολή του Ίβα της Έδεσσας προς κάποιον Μάρι. 6. ΣΤ’, στην Κωνσταντινούπολη (680). Συγκλήθηκε για να καταδικάσει τον μονοθελητισμό και τους σημαντικότερους εκπροσώπους του. Η Σύνοδος διακήρυξε την ύπαρξη δύο ενεργειών (θελήσεων) του Χριστού, οι οποίες αντιστοιχούν σε κάθε μια από τις δύο φύσεις του. 7. Πευθέκτη η εν Τρούλλω (691). Συγκλήθηκε και συμπλήρωσε το έργο της πέμπτης και της έκτης Ο.Σ. με την κοινοποίηση 102 κανόνων. 8. Ζ’., στη Νίκαια (787). Αρχικά συγκλήθηκε στον ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη, αλλά εξαιτίας των ταραχών που προκλήθηκαν εκεί από τους εικονομάχους, ο πατριάρχης Παράσιος ανέστειλε τις εργασίες της και την συγκάλεσε έπειτα στον ναό της Αγίας Σοφίας στη Νίκαια. Πήραν μέρος σε αυτήν περίπου 350 επίσκοποι, που καταδίκασαν την εικονομαχία και θέσπισαν την τιμητική προσκύνηση των εικόνων.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • σύνοδος — η 1. συνέλευση επισκόπων για συζήτηση εκκλησιαστικών θεμάτων και λήψη αποφάσεων: Η πρώτη οικουμενική σύνοδος έγινε στη Νίκαια. 2. το σύνολο των συνεδριάσεων της Βουλής σε ένα έτος: Ο πρόεδρος κήρυξε τη λήξη των εργασιών της πρώτης συνόδου της… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • σύνοδος — Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται στην εκκλησιαστική γλώσσα μία τακτική ή έκτακτη συνέλευση των εκκλησιαστικών ηγετών για την εξέταση δογματικών ή εκκλησιαστικών ζητημάτων. Ο θεσμός της Σ. οφείλεται κυρίως στην εμφάνιση των πρώτων αιρέσεων στη… …   Dictionary of Greek

  • συνοδός — Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται στην εκκλησιαστική γλώσσα μία τακτική ή έκτακτη συνέλευση των εκκλησιαστικών ηγετών για την εξέταση δογματικών ή εκκλησιαστικών ζητημάτων. Ο θεσμός της Σ. οφείλεται κυρίως στην εμφάνιση των πρώτων αιρέσεων στη… …   Dictionary of Greek

  • Οικουμενικό Πατριαρχείο — Η έδρα του οικουμενικού πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη, αρχηγού της Ορθοδοξίας και προκαθήμενου των πατριαρχών της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ονομάζεται και Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως καθώς και Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Το Ο.Π.… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Ιστορία (Βυζάντιο, Τουρκοκρατία) — ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ Η ιστορία του Βυζαντίου, μακρόχρονη και περιεκτική σε γεγονότα, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Οικοδομημένη πάνω στα θεμέλια ενός οργανωμένου και ισχυρού ρωμαϊκού κράτους, κατέληξε σε μια δομή καθαρά… …   Dictionary of Greek

  • Ιωάννης — I (Juan).Όνομα δύο βασιλιάδων της Αραγονίας. 1. I. A’ (1350 – 1395). Βασιλιάς της Αραγονίας (1387 95). Ήταν γιος του Πέτρου Δ’, που άφησε τη διακυβέρνηση του κράτους του στη σύζυγό του, Γιολάνδη. Ο Ι. Α’ προστάτευσε τις τέχνες και τα γράμματα,… …   Dictionary of Greek

  • Νίκαια — I Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν κόρη του μυθικού ηγεμόνα της Βιθυνίας, Σαγγάριου και της θεάς Κυβέλης. Σύμφωνα με την παράδοση, καθώς λουζόταν στις όχθες του ποταμού Σαγγάριου, την είδε ο θεός Διόνυσος και την ερωτεύτηκε. Μετέτρεψε το νερό της πηγής… …   Dictionary of Greek

  • Γρηγόριος ο Νύσσης — (Καισάρεια 336; – Νύσσα 394).Άγιος της χριστιανικής Εκκλησίας, από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου και επίσκοπος Νύσσης. Εκτός της θεολογικής και γενικά της χριστιανικής παιδείας, ο Γ. απέκτησε γενική παιδεία… …   Dictionary of Greek

  • θεοδόσιος — I Όνομα αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. 1. Θ. ο Μέγας (Ισπανία 346 – Μιλάνο 395). Αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (379 395) και μετά το 388 και της Δυτικής. Στην Ανατολή διαδέχθηκε τον Βαλέντιο –που βρήκε τραγικό τέλος στην… …   Dictionary of Greek

  • αγαμία — Η κατάσταση του αγάμου. H α. καταδικάστηκε από τους αρχαίους νομοθέτες. Στην αρχαία Σπάρτη, ήταν παράπτωμα, και οι άγαμοι παραπέμπονταν σε δίκη. Η σχετική αγωγή λεγόταν αγαμίου γραφή,και υπήρχαν επίσης δίκες οψιγαμίου και κακογαμίου.Στους… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”